VASILISK – Tribal Zone
CD 2012
Steinklang Industries [SK 60]
autor recenzji / reviewed by: Rafał Nowotny
PL: Jeden z najciekawszych, a zarazem najbardziej enigmatycznych japońskich projektów sceny niezależnej powrócił z nowym materiałem po 14 latach milczenia i 27 lat od momentu pojawienia się na arenie dziejów i dźwięków. Przez ponad ćwierć wieku panowie Tomo Kuwahara i Yukio Nagoshi nie należeli do najbardziej płodnych artystów. Zaledwie cztery oficjalne wydawnictwa, z czego trzy wydane w drugiej połowie lat 80. , jedno wydane po dłuższej przerwie w roku 1998 oraz dwa podobno nagrane, lecz nigdy nie wydane z powodu braku zadowolenia z końcowego efektu przez samych twórców.
Vasilisk od samego początku swojej działalności łączy organiczną, transową stronę muzyki etnicznej z delikatnymi sprzężeniami o postindustrialnej proweniencji, zahaczając gdzieniegdzie o ambientowe tła. Tak jest oczywiście i tym razem. Wiodącym elementem muzyki Japończyków są wszechobecne perkusjonalia, które nadają kompozycjom wspomnianego transowego charakteru przywodzącego na myśl dokonania niemieckiego Apoptose, a ze względu na swoje dalekowschodnie pochodzenie również projekt Penjaga Insaf wydany nie tak dawno przez niemiecki label Power & Steel.
W ‘plemienną strefę’ Vasilisk wprowadza nas obrzędowa kompozycja z alikwotowym zaśpiewem w tle, tworzącym jedyny w swoim rodzaju organiczny dron. Jej monotonna harmonia jest wyznacznikiem dalszej wędrówki, narastającej szczepowym rytmem graniczącym z obłędem. Wszechobecne ludyczne pieśni z różnych rejonów Dalekiego Wschodu otulają nas tajemniczą aurą. Ich wachlarz jest szeroki: od wspomnianych alikwotowych rezonansów, przez tybetańskie modlitwy, żeńskie ansamble wokalne z okolic Ałtaju, aż po mistyczny chór, kojarzący się z eksperymentami György Ligetiego. I nawet wyłaniające się spoza tego sonicznego organizmu elektroniczne tekstury nie wybudzają z hipnozy, lecz dodają pewnego niepokoju, jeszcze bardziej intrygują. Zespalają się z rytualno-magicznym trzonem płyty tworząc nierozerwalną całość. Należy też dodać, że materiał poświęcony jest cierpieniom Tybetańczyków, co jasno odzwierciedlają niektóre tytuły, jak Riot In Lhasa, Burning Monk czy Silent War.
Magia, rytuał, trans to cechy nadrzędne muzyki Vasilisk. Dla spragnionych duchowych doświadczeń w rytm tribal-ambientu najwyższej próby z muśnięciem postindustrii.
—
ENG: One of the most interesting , and at the same time most enigmatic Japanese projects of the independent scene returns with new material after 14 years of silence, and 27 years since its appearance in the arena of history and sounds. For over a quarter of a century Tomo Kuwahara and Yukio Nagoshi were not very productive. Only four official releases, among which three were released in the second half of the 1980s, one was issued in 1998 after a long break and two reportedly recorded but never issued due to lack of satisfaction with the final result on behalf of the creators.
From the very beginning of its activities Vasilisk combined the organic, trance-like side of ethnic music with subtle distortions of post industrial provenance, occasionally interposing ambient elements in the background. So is the case, of course, in “Tribal Zone”. The leading element of this Japanese duo’s music are the ubiquitous percussions, suitable for the aforementioned trance-like nature, bringing to mind the work of German project Apoptose, and, due to its Far East origins, also the project Penjaga Insaf released not so long ago by the German label Power and Steel.
The album is introduced by a ceremonial composition made of overtone harmonic singing in the background, forming a unique kind of organic drone. Its monotonous harmony predicts the journey that is to follow, rising with a tribal rhythm bordering on insanity. The ubiquitous root chants from different regions of the Far East embrace us with their mysterious aura. Their range is wide: from the already mentioned harmonic resonances, to Tibetan prayers, female vocal ensembles from the Altai region, and the mystic choir associated with György Ligeti’s experimentations. Even the electronic textures emerging from outside of this sonic organism do not awaken us from our mesmeric state, but add some kind of disquiet, that is even more intriguing. It unites with the magic and ritual core of the music forming an inseparable entirety. It must be added at this point, that the material focuses on the suffering of Tibet, a fact clearly reflected on certain titles, such as “Riot In Lhasa”, “Burning Monk” or “Silent War.”
Magic, ritual and trance are the predominant attributes of Vasilisk’s music. For the thirsty for spiritual experience in the rhythms of tribal-ambient of highest quality, with the caress of post industrial.
Santa Sangre 